Yazıt

Gördüklerim rüya mıydı yoksa gerçek mi ayırt edemiyorum. Elimde sadece, benim de birazdan size anlatacağım gibi olanları bana anlatan insanların hikayeleri ve o hikayeler doğrultusunda belki de hayal gücümün boşlukları doldurma çabası var. Ben o 'nu böylesine net hatırlarken olanların gerçek olup olmadığının ne önemi var ki! Nasılsa o 'nu düşündüğümde yine içimi ferahlatan o rüzgar esecek... Muhtemelen aynı gece çalınan gitarımdan çıkan metalik ama bir o kadar da insanın ruhunu okşayan seslerin hissettirdiği türden hisler uyandıran bir masal olarak görüyorum o' nunla tanışmamızı. Bu aslında bir tanışma öyküsü. Asla tam anlamıyla tanışamadığım "o" kadınla olan hikayem de, tüm serseriliklerimin sebebi olan alkol ile başlıyor. Gümüşi ayın ve gri bulutların uzandığı gök yüzüne paralel, sokak taşlarının üzerinde uzanmış, yatarken bulmuşlar beni. Bağır çağır ağlıyor, sayıklıyor ve kendi kendime; anneme bir adamı öldürdüğümü anlatıyorken aramışlar polisi. Cahil komş