Yazıt

İster mırıldan, ister sessiz sessiz içinden oku bunu. Ne yaparsan yap, tam şurada müzik girer ben yazarken. Ama bu paragraflarda edebiyat parçalamam daha fazla. Çünkü anlamazsın. Ağlasam sesimi duymazsın mısralarımda, gözyaşlarıma dokunamazsın. Oysa ben gökyüzünden yağdırırım senin gözyaşlarını. Hayır! Can veren yağmurlara benzetmem artık. Atmosfere giren bir gök taşının parçalanıp dağılmış alev topları gibi düşersin topraklarıma, yakarsın. Dinozorların neslini tüketir, Ay’ı yer küreden koparırsın… Cennetten kovulmuş günahkâr melekler gibi düşersin yeryüzüme. İlahiler duyulmaz artık sesinden, lütfunu yitirirsin tanrının. Bana felaketler getirirsin. Kötülük de bir zamanlar sevginin olduğu kadar derinlerine işler halklarımın. Çalıp çırpıp öldürürler, zulüm ederler masumlarıma. Ne kadar tövbe edip yalvarsan da bir daha kanatlarını geri alamazsın. Hesabımız mahşere kalır. Uzaydan gelen gemiler gibi inersin dünya üzerine, yağmalarsın. Üstün bir türün gördüğü aşağı ırklardandır canlılarım se